ناصرالدین شاه قاجار، بزرگ‌ترین پادشاه ایران در دوره قاجار بود. وی از سال 1848 تا 1896 حکومت می‌کرد و در این مدت گردش‌های فراوانی به داخل و خارج ایران داشت. سفرهای ناصرالدین شاه به بخش‌هایی از ایران و سفرهای بین‌المللی وی تأثیرات مختلفی داشتند:
سفرهای داخلی: ناصرالدین شاه به نواحی مختلف ایران سفر می‌کرد تا ارتباط با مردم و شناختن اوضاع اجتماعی و اقتصادی مردم داشته باشد. این سفرها به او کمک کردند تا مشکلات و نیازهای مردم را بهتر درک کند.
سفرهای بین‌المللی: ناصرالدین شاه به عنوان یکی از اشراف ایران به اروپا سفر کرد. در این سفرها وی با سیاست‌مداران و حکام اروپایی دیدار می‌کرد و امور سیاسی و اقتصادی ایران را به آنها مطرح می‌کرد. این سفرها به وی امکان تجربه مبانی مدرن دولتی و اقتصادی را فراهم کرد.
سفرهای ناصرالدین شاه به عنوان یک جزء از تاریخ ایران و تلاش‌های وی برای اصلاحات و تحولات در کشور تأثیرات متنوعی داشتند و تاریخ ایران را تحت تأثیر قرار دادند. کتاب «سفرنامه دوم ناصرالدین شاه به فرنگ» به سفرهای خارجی این شاه قاجار می پردازد. آن هم از منظری متفاوت.