«ناصرالدین شاه قاجار» در دوره پنجاه‌ساله سلطنت خویش چندین‌بار عزم سفر به نقاط مختلف دنیا کرد که یکی از آنها سفر به فرانسه در سال 1290 ق است. وی سفر خویش را از تهران در 21 صفر همراه با هیئتی آغاز نموده و تمامی آنچه را که روی داده، با ذکر تاریخ یادداشت کرده است. این سفر در ماه رجب، با بازگشت به ایران پایان یافته است. کتاب حاضر، گزارش این سفر بوده و در بخشی از آن می‌خوانیم: «بعد رفتیم به عمارت لوور جمعی حکما و دانشمندان پاریس آن‌جا بودند، وزیر علوم که مردی بسیار فربه و بلند و اسمش «باتبی» است آنجا بود رفتیم به مرتبه پایین عمارت که مجسمه‌های مرمر قدیم و جدید آنجا بود سواره زره‌پوش مشعل‌ها به دست جلو ما می‌رفتند حکما و علما از دو طرف و وزیر علوم نزدیک ما راه می‌رفت بعد از گردش زیاد آمدیم منزل مجسمه‌های بسیار خوب، دیده شد یک مجسمة بزرگی بود از مرمر بسیار عظیم‌الجثه و قوی‌هیکل تکیه به کوه داده نشسته پاهایش دراز و ظرفی در دستش بود که آب از آن می‌ریخت».